In memoriam Malcolm Davies

Eergisterenavond 9 februari overleed prof.dr. Malcolm Davies, titelhouder van de Leerstoel Vrijmetselarij aan de Universiteit van Leiden, een functie die hij nauwelijks twee jaar bekleedde. Ik leerde Malcolm in mei 2007 in Edinburgh (de eerste International Conference on the History of Freemasonry) kennen; het toeval wou dat hij het galadiner op zaterdagavond aan mijn tafel zat, samen met onder andere Andreas Önnerfors. We hebben elkaar sindsdien meermaals ontmoet en per mail in contact gebleven. In november 2008 presenteerde ik nog een paper op een colloquium dat hij zelf organiseerde in Den Haag (The Expression of Freemasonry). De acta zouden gepubliceerd worden en contacten waren gelegd met twee uitgevers. Malcolm zou de meest geschikte kiezen en de publicatie organiseren. Het zou er uiteindelijk niet van komen. Het laatst zag ik Malcolm opnieuw in Edinburgh, in mei vorig jaar, toen er kennelijk nog geen gezondheidsproblemen waren. In Londen kon hij er in oktober niet bij zijn: er waren nu wel problemen maar die zouden - hopelijk - na elke weken van de baan moeten zijn. Het heeft helaas niet mogen baten. Ik zal hem herinneren als een bijzonder charmante en ingetogen, ietwat timide persoon, die vooral de muzikale aspecten van de maçonnieke bijeenkomsten als geen ander kende. Malcolm Davies is amper 57 mogen worden.

Een interview naar aanleiding van zijn aanstelling in Leiden staat op de website van de Faculteit Geesteswetenschappen.